Talentia Summit é unha feira virtual de emprego e talento e ademais un encontro de empresas de todos os sectores. Talentia é un espazo ideal para o networking entre profesionais da captación do talento, a xestión de capital humano e a administración de recursos humanos.
Neste espazo contamos con empresas como Improving Metrics, unha empresa referente na analítica dixital, a arquitectura de Big Data, intelixencia de negocio e ciencia de datos. Temos a oportunidade de conversar con Jesús Echarri, CEO & Founder.
?BUSCAMOS PERFÍS QUE sentan CÓMODOS NA PROPIA INCOMODADE DE SAÍR DA ZONA DE CONFORT, ADAPTÁNDOSE FÁCIL E RAPIDAMENTE Aos CAMBIOS. O COÑECEMENTO E A METODOLOXÍA ADQUÍRENSE, PERO ESA FORMA DE SER E DE TRABALLAR TEN QUE VIR DE SERIE?
Improving Metrics
Accede aquí ao caseta virtual de Improving Metrics e revisa as súas ofertas de emprego.
Que tipo de servizos ofrecedes en Improving Metrics?
Somos unha consultora orientada aos datos, e os datos para nós son algo moi plástico, en contra do que a prioiri póidase pensar. Se falamos no seu sentido máis estrito, a súa obtención, procesamiento e avaliación son útiles para tomar decisións de negocio minimizando riscos, e iso é algo que facemos todos os días de traballando de xeito conxunto cos nosos clientes.
Pero a nosa utilidade vai máis aló. Cremos na tecnoloxía como algo transversal, como un medio para ser mellores como individuos e como sociedade se a utilizamos de forma respectuosa e sustentable con persoas, creando modelos de reconversión para todas as que deixan de ser necesarias ante os avances da automatización. Soa a utopía, pero non o é. Traballamos niso todos os días.
A transformación dixital é unha realidade e supuxo un cambio radical na nosa forma de entender o mundo. Como ves a adaptación da sociedade española?
Esta pregunta é tan boa como ampla. No concepto ?sociedade española? entran en xogo moitos actores e elementos, que se clasifican por ter unha actitude e mentalidade acorde aos tempos que estamos a vivir de cambio e incerteza, ou non tela.
Se falamos dos novos modelos de traballo, en termos económicos e empresariais, a flexibilidade e a presencialidad e o seu impacto na produtividade non é novo.
O novo é a velocidade do cambio á que todo isto nos obrigou, especialmente notable en países como o noso onde todo isto non era máis que un debate máis propio de pensamentos estratéxicos que de realidade empresarial a pé de campo.
En moitos países xa non funcionaban os postos fixos con horario ríxido en días laborables. Apostaban por ?postos quentes? onde o traballador acode á súa oficina segundo necesidades independentemente de se é domingo, luns, e sen límites horarios prestablecidos.
Pero en España seguimos contando no tecido produtivo con organizacións que viven alleas á transformación dixital: nin están, nin se lles espera. Son as que máis sufriron e son as que desaparecerán se non cambian o chip, exceptuando aqueles modelos que se basean no artesán e o manual, teñen ao seu nicho localizado, e oriéntanse 100% a el. Son valentes, e son rendibles.
Non me refiro a eles. Refírome aos que o teñen menos claro, os que desexan estar na era dixital sen facer nada por estalo, e que seguen vendo a tecnoloxía como un fin, e non como un medio para ser mellores. Oxalá fose un problema de equipamentos. Non o é.
A clave está nas persoas. A tecnoloxía a reprogramamos dun día para outro, a nosa mentalidade e hábitos, non. Necesitamos aprender, interiorizar o aprendido, aplicalo, e facer que funcione. Cambiar as nosas inercias. Iso poden ser anos de traballo. Que ocorre ante un cambio de tal magnitude como o actual? Que é dramático, porque xera moita desigualdade de forma inevitable.
As persoas con recursos e capacidade para virar á nova velocidade da roda sobrevivirán, pero todos os demais, probablemente non. Por iso hai que ser moi responsables con afirmacións do tipo ?que ninguén quede atrás? cando a pesar das iniciativas solidarias e colaborativas, que son moitas e moi necesarias, tamén asistimos a un ?sálvese quen poida? que acentúa as desigualdades.
Afixémonos a dicirnos o malos que somos, e o bo que son os demais. Nos auto flagelamos e creamos malos espellos onde mirarnos cando non é así.
En España hai moitísimo talento. Innóvase e investígase en campos punteiros en primeira liña de lume, de forma pioneira en moitos casos. Pero seguimos condicionados por complexos que se suman a ese medo, tan noso tamén, de saír da zona de confort.
Acomodámonos na tranquilidade do que podemos controlar, sen preocupacións. Ensináronnos a aspirar un traballo estable con soldo e horario fixo. Unha bomba de reloxaría cando chega unha situación de cambio radical como a actual, cando non só quedamos sen referentes de como facer as cousas e liderados ás veces inexistentes, ás veces esvaecidos e sempre confusos, se non que ademais déixasenos sós ante o perigo esixíndonos unha reinvención autosuficiente, rápida, operativa, e exitosa.
Aí é nada. Non estamos preparados para tal responsabilidade, e non somos culpables por iso. Estamos a facer un exercicio de superación persoal e profesional moi potente como traballadores e como empresarios. Canto menos divididos e máis dirixidos fagámolo máis e mellor conseguirémolo.
Provocou esta nova normalidade que esteades a traballar en proxectos nados a partir da crise sanitaria? Cales foron os maiores retos neste aspecto?
Tivemos o privilexio de ser os responsables da posta en marcha nos hospitais da Coruña e Santiago (CHUAC e CHUS) dos robots ?anticovid? que permiten miles de probas PCR ao día na nosa comunidade. Unha iniciativa que xurdiu en pleno confinamento por parte de
expertos en diversas disciplinas e que grazas ao esforzo, loxística e doazón de distintas compañías españolas transformouse en a cadea solidaria máis transcendental que puidésemos vivir na nosa compañía en plena era COVID.
O reto foi maiúsculo pola gran relevancia do proxecto, pero sobre todo polo factor tempo, que corría na nosa contra: canto antes funcionase todo de forma efectiva máis e máis rapidamente contribuiriamos á gran loita da prevención.
Pero á marxe do reto propio como empresa e como equipo, o proxecto pon sobre a mesa o reto global da especialización tecnolóxica, volvendo á reflexión como sociedade. Seguimos apostando e aspirando a carreiras profesionais no ámbito do dereito, a economía ou o medicamento sen darnos conta de que a tecnoloxía é transversal a todas elas.
A posta en marcha a fume de carozo de solucións neste tres ámbitos crave para xestionar a pandemia mundial baseouse en capacidade tecnolóxica; no binomio de ferramentas punteiras dirixidas por persoas altamente cualificadas para manexalas.
Tedes clientes moi importantes, da talla de ABANCA, ZARA ou Xunta de Galicia. Creedes que a dixitalización acelerada polo Covid levou a máis empresas a contratar servizos como os vosos?
Nosa condición como provedores de servizos para que outros integren a tecnoloxía no seu día a día de traballo está a proporcionarnos novos e ilusionantes proxectos en diversos mercados.
Que medidas de seguridade adoptades en Improving Metrics á hora de manexar o volume de datos dixitais de alta seguridade?
En canto á seguridade, operamos baixo estritos controis, normativas e protocolos españois e europeos en materia de protección de datos, e estamos permanentemente auditados e avaliados de forma externa para mitigar calquera risco de fuga de información e/ou hackeo.
Ambas cuestionas son vitais tanto para clientes de menor alcance como para os que cotizan en bolsa, xa que ambos impactan directamente nos seus resultados a distintas escalas.
Imaxinamos que o teletrabajo é un sistema xa implantado na vosa empresa. Como vos adaptastes en Improving Metrics? Que sistemas de seguimento e análise utilizades para optimizar os resultados?
Si, actualmente o teletrabajo é o noso modus operandi. En España non é algo que descubrísemos co Covid, xa hai tempo que viñamos falando do cambio de concepto de oficina, presencialidad e conciliación? do modelo de traballo actual, en definitiva.
A pandemia non fixo máis que disparalo de forma inmediata. En Improving Metrics adaptámonos de forma moito máis natural porque xa había unha boa base neste sentido, xa testábamos ferramentas de xestión, administradores de tarefas e seguimento e fórmulas de traballo en equipo en remoto que simplemente, executamos xa de forma global e que son os que nos permiten o seguimento e a optimización do tempo.
Contamos cun equipo implicado, cualificado e resolutivo afeito ao cambio. Hai unha confianza mutua. Pero si, claro que o teletrabajo obriga a renunciar a certos matices que só proporciona o contacto directo como a inmediatez e sensibilidade intercambiando impresións, e especialmente a formación de perfís máis junior, que deixan de ?empaparse? das conversacións e dinámicas que ve e escoita no frenesí diario e das que tanto se aprende.
Polo demais, operamos exactamente igual e podemos dicir mesmo que crecemos en produtividade, en interlocución interna e externa, e no respecto e valor aos tempos de traballo do outro.
A xestión das emocións é mellor, o que expresamos por escrito está máis procesado e pensado que o que podamos dicir de forma espontánea na cara a cara.
Que perfil de traballador buscades en Improving Metrics?
Á marxe de coñecementos e habilidades propias dos postos que desempeñen, en Improving Metrics perseguimos actitudes. O primeiro que ha de ocorrer é que o novo membro do equipo intégrese ao equipo existente, e que some.
Nunha primeira entrevista de traballo é difícil detectalo, pero o talento desprende talento e é algo que se deixa notar rápido. Unha vez asegurado isto, o seguinte será seleccionar a quen estea disposto a estar incómodo. O/a que se motive saíndo desa zona de confort da que antes falabamos.
Somos unha peme que cambiamos moito e moi rápido. Esíxenolo o sector e nós mesmos. Buscamos xente que senta cómoda adaptándose constantemente ao cambio para crecer en equipo. A partir de aquí, todo flúe. O coñecemento e a metodoloxía adquírese, pero esa forma de ser e de traballar ten que vir de serie.
En canto ao futuro e a “carreira” que alguén poida facer na nosa empresa, pregúntannos moito sobre se cremos que son necesarios máis informáticos que nunca, se esta é a profesión con máis saídas.
Accede aquí ao stand virtual de Improving Metrics e revisa as súas ofertas de emprego.
É algo no que penso moito porque en realidade, os informáticos traballamos para deixar de ser necesarios. Innovamos para conseguir a maior autosuficiencia posible dos medios materiais. A medida que o vaiamos conseguindo, deixaremos de facer falta.
Que pasará entón? De novo, só sobrevivirán os que foran adaptando, e mesmo anticipando, ás regras do xogo. Os que conciban a tecnoloxía na súa vertente máis respectuosa e sustentable cos seres humanos, como diciamos ao principio.
Por último, Que esperades desta nova edición de Talentia Summit 100% virtual?
O mero feito de poder compartir reflexións con empresas e persoas da talla de todos os participantes é un exercicio moi enriquecedor do que sen dúbida aprenderemos todos, así que a achega de valor está asegurada.
Polo demais, tentaremos achegar o noso graíño de area para contribuír a unha transformación tecnolóxica en clave construtiva e ter acceso a talentos, novos e non tan novos, que se identifiquen coa nosa forma de ser e de traballar e que se queiran sumar ao noso proxecto. Hai moito por facer e encantaranos facelo xuntos.
